graphics CC0
Tomasz Kucina
Karawana w oazie hindi-urdu-
etiuda słodko-pikantnego kiczu z kurkumy, imbiru i kardamonu
[gdy ona opowiada Bollywood, a on ma głowę pod poduszką]
w ustroniu pampy biały mknie kondukt
z fatamorgany to wizja
w tle złotej lampy wznosi zwid eunuch
lotna urojeń prowizja
miedziany emir niczym Alladyn
w eter wypuszcza krzywulca
i w wielkiej chlubie swojej pallady
dumny jest niczym Stwórca
lecz ani radża ni dżin w tle lampy
spieczeni skwarem orientu
sami nie wiedzą czy w szponach pampy
jawą czy snem są z odmętu
tu ostrosterny cietrzew w mozole
misternie nastrasza skrzydła
wypięta szyja wielkie nabrzmiałe wole
to azjatyckie prawidła
szkarłatny tobół ciągnie pstry koń
olejków kenzan zachwyca
w pąsowej urnie wznosi się woń
jak biała gołębica
kilometr dalej piaszczysty klimat
wypala oczy szmaragdów
w stopy Muslimów pręgą się wżyna
konwoju wagon train masz tu
zgrabne wielbłądy pędzą na cwał
wśród piachów mknie karawana
i błogo w słońcu mieni się kindżał
u pasa swego pana
na rdzawych wydmach kąpie jad skorpion
w zenicie zapomniał cienia
z wielkim mozołem tropi swój rejon
chcąc wdać się w trans ukąszenia
tu młody doża szczerzy swe kęsy
w mlecznym uśmiechu się taja
z żądzą podciąga swoje bryczesy
harem go butą nastraja
gdy insolator skryje się w piachach
śmiało odwiedzi babiniec
w chwale witany pan w grzechu gmachach
wybierze swoją boginię
wnet szorstkim torsem muśnie trzon sutka
piersi stwardnieje suplement
z jej twarzy spadnie zwiewna narzutka
już niepotrzebny element
wtem będą krążyć pępki dokoła
w tilak przypływie mnogości
jedna przez drugą do księcia woła
by jej skosztował nagości
gdy wreszcie puszta uśnie po harcach
półksiężyc schowa się w chmurach
hamada chłodem spocznie na laurach
i w stepie uśnie kuguar
—-
Wiersze, poezja, ZagonBzu 