Potęga Wiary i Kosmologii

graphics CC0 

Tomasz Kucina

życie krzyczy do mnie
życie wieczne – prawdziwe
wirują latające miasta
lewitują
wychodząc treścią od pojęć moralnych
gdzie wszyscy są równi i ważni

to kryptobotanika
niczym
srebrna katajska jodła
ze wzgórza Hongya
pachnąca na wysokościach
nad szklanym industrialnym miastem Azji
podaje ci mackę jak silną dłoń
dotykasz kosmologii
są duchy przeznaczenia
wieszcząca strefa orbów
nie ima się czasoprzestrzeni – to kula

transfer energii – w okrasie spirytualnej 
wychodzisz z krypty czaszek
nawiedzony kacyk wioski

kłaniają się wszystkie bożki czarnego lądu
mięsożerne rośliny z Zululandu wyjadają mózg 
cywilzacji – nie podchodź do drzewa kumanga
ono jest monstrum grzechu i zatruwa
On będzie silniejszy
podaruje dar przebaczenia – duch dobry

ty – to agrymona uleczająca struktura nadświadomości
przełamujesz strach
wymiatasz negatywne emocje
z preparatu magicznego dostojeństwa
dojrzewa mikstura – na innym kontynencie
u stóp gór San Pedro w litym granicie
rozmyśla
kultowa Mumia z Wyoming 

z podkulonymi nogami i skrzyżowanymi rękoma

udając – że zaginęła – czekając na trzecie millenium

którego nie będzie
—