Chors w Tucholi(s)

graphics CC0

Tomasz Kucina

[lunarna pieśń neosłowiańska nie z metropolis]

Chors – księżycowy władca nocy
choć go ubywa – wciąż nad nami
las dawno cieniem drzew zatoczył
od bóstw lunarnych – co z wilkami

tańczyć by mogły każdej nocy
we mgle jak Nimfy – usta sine
wyją komórki – świecą w oczy
szumią jesiony wiatr w olszynę

Chorsa wołamy zimne – bose…
tańczmy! na nieba tle – cekiny

księżyc wycharsły wciąż nędznieje
pieją Rusałki że już rano
pod horyzontem kruczy – Czejen
składa pióropusz oraz namiot

Chorsa kurują słowiańskie Zmory
od witaminki „c” kwaśnieje
a Świtezianki – już bez kory
gibkie panienki winko grzeje

Chorsa wołamy zimne cory…
tańczmy! – bo niebo całkiem dnieje

biwak w dorzeczu Brdy i Wdy
deszcz tnie z Równiny Charzykowskiej
plemię słowiańskie z zimna drży
a Świtezianki – w kieckach w groszki

to nocka Chorsa lunatyka
choć Luna ponoć – to kobieta
księżyc nad ranem wnet umyka
Chors ma (zapewne) – płeć faceta

Chorsa wołamy czemu znika…?
przyjdź! w nocy – my będziemy czekać
—
przypis: Chors – słowiańskie bóstwo „ubywającego” księżyca

Adwentowe rozważania

graphics CC0

Tomasz Kucina

 

ezoteryczna jaźń peregrynuje bez nadziei?

a czymże ona może być?
na szpaltach historii
starożytni gnostycy nie rozumieli – somatyków

według nich
ci drudzy – uwięzieni w klatkach własnych ciał
przez świat materii
nie poszukują – natury świetlistej
wydaje się że
w stanach transpersonalnych – bardziej
przypominają – już dzikie zwierzęta w ludzkiej skórze?

ciekawe
czy grecka materialistyczna psyche zaadoptowana chętnie
przez samego Sigmunda Freud’a
której – niewątpliwie brakuje
kosmicznych czy duchowych asocjacji – zechciałaby
trwale nawiedzać…
ciała – tych somatycznych zwierząt w obcym Cesarstwie Rzymian?

na szczęście
mnie jako pneumatyka i wyznawcę – Chrystusa
obie mitologiczne strategie – nie wzruszają
bo odżywiają tylko
ludzką siłą psychiczną – lub – z nasienia popędów

choć
ciało ludzkie jest faktem
w całej swej ułomności
ostateczne zjednoczenie z Chrystusem przetwarza
cielesną psyche – w – mistyczne pneuma

i taką transformację skłonny jestem uznać
za ludzką uświadomioną – jaźń
bo łączy – tłumaczy – i zbawia…

tych kolizyjnych filozofów – ludzko – bosko i ostatecznie

czytaj: po chrześcijańsku
—