Mikrograwitacja

graphics CC0

Tomasz Kucina

 

ruch – szmer – ust szept

fason industrialu

gwiazd konfetti w ISS

w procesorach szału

myśli tu poety szklą

elektronów sample

uprzemysłowiony wiersz

z dipoli i anten

ile interplanetarnych słów

złudzenia optyczne

z cieni i kontrastów kunszt

dźwięków motoryczność

jak najdalej ziemski głaz

pewnie w apocentrum

wolno się otwiera właz

z hermetycznych lęków

ruch modułów mowy duch

wersy z radiostacji

tam daleko Dobry Bóg

z mikrograwitacji

pozaziemski Nowy Rok

laser semantykiem

wystukuje wiersza song

wchodzą – na orbitę
–

Śpiewające Amfitryty

graphics CC0

Tomasz Kucina

po słonych oceanach
Nereidy snują smutne pieśni

latając po morzach
jak pszczoły w płetwach
nad rosłym marynarzem
dla nich to
czerw bezczelności
zmieniają kurs
wgryzają w jego umysł
te reducentki – zakwity fitoplanktonu

wżerają w ludzką tkankę

Ksante – Akaste – Meliboja
wszystkie jak z matrycy
tak samo – powtarzalne
deklaratywne z ideą
boga alg – korali – i bursztynów
zanadto bezczelnego
w opływie tych
Okeanid od Kalle’go

czym je opisać – albo złowić?

są ożywione promulgacją
ubrane w cierpienie jak – Skylla
podmieniona w morskiego potwora
wymachują ogonem wdzięku
pod blaszką krasnorostu
i zawsze
pod adresem tego samego łańcucha
czytaj: ogniwa prządek herezji

pochodzenie trzyma je przy muszlach

gdy płyną – w orszaku
pod kopytem szkaradnych hippokampów
do wyspy
wygonionego harpunnika
Posejdon jak ichtiocentaur
zawsze
starannie
przytula swój trójząb – do czoła
—

wiersz w charakterze stricte fantastycznym