Po treningu

graphics CC0

Tomasz Kucina

 

rozcieńczone życie smuci

użyteczne jak oranżada po treningu

przekwitła w wysiłku bezsilności

na spinningowym rowerku i żelowym krzesełku

pochylona w triatlonowej pozycji z pupą stalową

pokrytą sproszkowanym lakierem

gdy słońce zachodzi szczuplejsze w pasie

mniej owalne marzenie drenuje w społecznym parseku kalorii

dystansem pulsem zbliżona do granicy poznanego wszechświata

na kwasie mlekowym odkarmiona ciszą

uszczelnia wzory w czworogłowych mięśniach ud

na haju kaskady reakcji chemicznej

dryfuje z nurtem neuroplastycznego orgazmu

w drastycznej potrzebie ukształtowania sylwetki

konsumuje ten wysiłek

a jednak…

aksonem neuronu na innej komórce

w szczelinie synaptycznej zagłodzonej anoreksją

dryfuje jej neuroprzekaźnik

może wystarczy tego teatrum?

w strzale adrenaliny w kurkuminie i kadzidełkach

suplementuje kontrowersyjne przyjemności

na paradyzie innych mięśni modem rozdziela praktyczne nasienie

w żyłach łoskotu którym łomocze jej serce

a zegar biologiczny z liśćmi akantu

wytycza czas ostatecznego odprężenia
—