graphics CC0
Tomasz Kucina
Z podwójnej helisy DNA-
owinięci wokół siebie
sekunda radości…. sekunda smutku…
zmienność…sekwencja…
nie pojmujesz roli zjawiska
czas i przestrzeń
po nich kroczy ludzka przyzwoitość
anormatywna podłość… też
nie martw się
ludzkość to ciąg… wąziutki kanalik…
kapilara drzewa
unosi krew pożywną i zepsutą
przez najmniejszą tętnicę
wspina do miłości
razem…
sprężeni…
bez użycia mechanizmów
śrub Archimedesa
więc płyniesz akweduktem
od korzenia do liścia
następny
na szczeblu relacji
budulec
wypiętrzasz wspólny nurt
w komórkach
gromadzisz jony dobra i rozwoju
dziesiątki par nukleotydów
to pompy osmotyczne…
wspinamy fibryny do daru miłości
—
