Orbitalne śmietniki

graphics CC0

Tomasz Kucina

Orbitalne śmietniki-

2021 Odyseja kosmiczna – duch Arthura Charlesa Clarke’a powraca

współczesny świat wydaje się absurdalny
idąc ulicą zaczynasz sobie wyobrażać że
jakieś żelastwo za chwilę spadnie ci na głowę

grupowa dynamika porusza wyobraźnię

przestrzeń kosmiczna
to już ponad siedem i pół tysiąca ton śmieci
Starlinki Spejs iksy nocne niebo w ruchu komercyjnym

wszystko błyszczy

oferenci latających mikro i makro automatów
uruchomiają przyciemnione modele swoich satelitów
by astronomowie mogli dalej oglądać gwiazdy

eutanazja kosmosu

satelitarne potworki z Japonii
z handlowej floty okołoziemskiej wkrótce
ulegać zechcą samodestrukcji

miarą tradycji i technologii

uzbrojone w katodę rurek nanowęglowych
wejdą w reakcje z polem magnetycznym ziemi i grawitacją
ostatecznie odpalając sobie kosmiczne SEPPUKU

napędy pokładowe zgrabnie unikają kolizji

CubeSaty i wiązki transponderów pasami van Allena
czujniki optyczne monitorują przestrzeń
oto wirtualna tożsamość wymykająca się spod kontroli

kosmos się rozszerza a orbita zagęszcza

czekam już tylko że to co przyciąga się tam w niebie
zmutuje w nową metalową planetę wartą
trzy biliony dolarów i uczyni układ słoneczny…

jedyną i niepowtarzalną doliną krzemową w swoim rodzaju

—

*mocno naciągane, luźne rozważania

Pierwszy statek osnowy

graphics CC0

Tomasz Kucina

Vilejka to futurystka
co dzień
rozmyśla o Wenus Tytanie i Marsie
czasami sięga dalej
i wplata mentalnie w materię międzygwiezdną
cztery miliony lat świetlnych
Proxima Centauri– –> „b” czeka na nią
a strefa konwekcyjna napawa ciepłem
Vilejka chce szybciej
lecz czasoprzestrzeń ma ograniczenia

Kaspian to nowszy model humanoida
odbija światło
jak retroreflektor na księżycu
i sięga jeszcze dalej
do innych egzoplanet
rok świetlny to
9 bilionów kilometrów – aproksymuje Kaspian
do gwiazdy Proxima dotarłbym
za sto trzynaście tysięcy lat
podróżując z prędkością statku Apollo 11
z ery przedmillenijnej a z jej orbity
na planetę –>„b”

Ludon i Mahawir wierzą w ekspedycje
do najbliższej galaktyki Andromedy
promieniują w nadziei jak
licznik Geigera
ich podróż zajęłaby 2,5 miliona lat świetlnych
nieodżałowany
Stephen Hawking twierdził że
ludzkość nie przetrwa na ziemi
najbliższych tysiąca lat

Zoja i Rilla kognitywistki i psycholożki
z podrasowanym IQ
ze swoim artificial intelligence
deliberują o
NAPĘDZIE OSNOWY – ów czasoprzestrzennik
skutecznie manipuluje samą przestrzenią
to mega przyjemne sympozjum
bo
prędkość światła ogranicza podróże

Drastyczne przyśpieszenie
systemy diagnostyczne i eksperckie
realizują obliczenia
w statku z napędem osnowy
od dziobu przestrzeń kurczy się a z tyłu rozszerza
oto „metryka Alcubierre’a”
a sztuczne sieci neuronowe
w toku analiz
interdyscyplinarna czasoprzestrzeń w zagięciach
ich statek
poruszał się będzie w bańce
to „bańka osnowy” – gwałtowny przyrost prędkości
dziesięciokrotny do prędkości światła

Beznamiętnie popatrz więc w przyszłość
organiczny współczesny człowieku
twoje ufo będzie okrągłe
jak kula
z otaczającym go pierścieniem
wszystko się zgadza
w tym toolboxie a funkcje specjalistyczne
w które wyposażono numeryczny Matlab
identyfikują bezbłędnie
systemy optymalizacji AL

Pierwszy statek z NAPĘDEM OSNOWY
zaprasza do środka – informuje kreator
jeszcze w ludzkim
symulatorze ciała

Do zobaczenia
w wirtualnej akceleracji jaźni 

—
*treść fikcyjna, skojarzenia fantastyczne i subiektywne